واکاوی مؤلفه‌های رفتار اخلاقی پرستاران با همراهان بیمار با بهره‌گیری از تئوری اخلاق فضیلت محور

مقدمه: از آن‌جا که مفهوم اخلاق به صورت عمیق در حرفه پرستاری ریشه دوانده است، جهت ارتقای اخلاقیات در این حرفه حساس تنها تدوین کدهای اخلاقی کافی نیست و انجام تحقیقات کیفی در زمینه‌های مختلف که قادر به استخراج مضامین پنهان اخلاقی در زمینه موردنظر باشند، ضروری می‌نماید. از این‌رو مسأله اصلی پژوهش حاضر، شناسایی و معرفی مؤلفه‌ها و زیرمؤلفه‌های رفتار اخلاقی پرستاران بافضیلت بیمارستان‌های دولتی شهر مشهد در ارتباط با همراهان بیمار بود. روش‌: این مطالعه از نوع تحقیقات کیفی بود و بر پایه استراتژی تحلیل محتوا انجام شد. جهت جمع‌آوری اطلاعات از مصاحبه نیمه ساختار یافته عمیق و جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی استفاده گردید. جامعه آماری پژوهش را کلیه پرستاران نمونه کشوری بیمارستان‌های دولتی شهر مشهد تشکیل دادند که با توجه به کفایت نمونه‌گیری، 14 نفر مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل مصاحبه‌ها دربرگیرنده 13 زیرمؤلفه بود که در قالب 4 مؤلفه اصلی «تکریم همراهان بیمار، حمایت اطلاعاتی، جوانمردی و همدلی احساسی» انتزاع گردید. نتیجه‎گیری: پرستاران بافضیلت نه تنها در مقابل بیماران، بلکه در خصوص همراهان و خانواده آن‌ها نیز خود را مسؤول می‌دانند و تمام تلاش خود را در جهت درک شرایط آنان و ارایه رهنمودهای مناسب برای گذر از این مرحله تنش‌زا ارایه می‌نمایند. همچنین جوانمردی در قبال همراهان بیمار یکی از مؤلفه‌های انتزاع شده در پژوهش بود که نشان دهنده روحیه فضلت‌جوی پرستاران می‌باشد.